Previous Story
Program 21.dokumentART cz. I
Posted On 30 paź 2012
Comment: Off
Szczegółowy program 21.dokumentART:
cz.I od 13.11.12-16.11.12
13.11.12 / godz. 18.00-21.00 / STUDIO TVP SZCZECIN
OTWARCIE FESTIWALU.
Inauguracja 21. edycji Europejskiego Festiwalu Filmów Dokumentalnych dokumentART odbędzie się tradycyjnie w studiu Telewizji Polskiej oraz będzie transmitowana na żywo przez TVP Szczecin. W tym roku uroczyste otwarcie otrzyma nową formułę. Składać się będzie z części oficjalnej (krótkie rozmowy z zaproszonymi gośćmi na temat kondycji współczesnego kina, wystąpienia dyrektorów, mecenasów i partnerów festiwalu, prezentacja programu) oraz projekcji najnowszego kina dokumentalnego. W tym roku zaprezentujemy polską premierę nagradzanego na świecie obrazu Poster Girl w reżyserii Sary Nesson. Świętowanie rozpoczęcia filmowej jesieni w Szczecinie odbędzie się w swobodnej atmosferze podczas koncertu Chorych na Odrę w klubie Lulu. Miejsce to w kolejnych dniach będzie gospodarzem wybranych pokazów filmowych oraz koncertów, natomiast leżący po sąsiedzku z Lulu klub Rocker nosi w tej edycji festiwalu zaszczytne miano klubu festiwalowego, który co noc po wydarzeniach festiwalowych zaprasza na afterparty. Ceremonię w TVP Szczecin poprowadzi Michał Chaciński, dyrektor artystyczny Gdynia Film Festival oraz znany krytyk filmowy.
GOSPODARZ OTWARCIA. Michał Chaciński.
Krytyk filmowy, dziennikarz i tłumacz konferencyjny, z wykształcenia anglista. Od 2011 r. dyrektor artystyczny Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (Gdynia Film Festival). Publikował m.in. w „Variety”, „Gazecie Wyborczej”, „Polityce”. Od 2007 r. związany z TVP Kultura, gdzie prowadzi m.in. „Tygodnik kulturalny”. Laureat nagrody im. Krzysztofa Mętraka dla młodych krytyków filmowych (2003) i nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii Krytyka filmowa (2010). W 2011 r. za cykl programów „Jedna scena” dla stacji Kino Polska był nominowany do nagrody Grand Press w kategorii Wywiad roku. Bardzo podobny do Humphreya Bogarta (ze wzrostu).
FILM NA OTWARCIE FESTIWALU.
Poster Girl / Dziewczyna z plakatu.
Robynn Murray była typową amerykańską cheerleaderką, która została dziewczyną z plakatu kobiet na polu bitwy. Ale odkąd wróciła z Iraku, toczy walkę ze zdradzieckim wrogiem: z zespołem stresu pourazowego (PTSD). W tym nominowanym do Oskara krótkometrażowym filmie dokumentalnym towarzyszymy Robynn przez dwa lata, podczas których rozpoczyna podróż ku samopoznaniu i odkupieniu poprzez sztukę i poezję.
BIOGRAFIA TWÓRCY.
Sara Nesson – reżyserka , w 2011 roku nominowana do Oskara i nagrodzona przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dokumentalistów (IDA) za najlepszy film krótkometrażowy „Poster Girl” (Dziewczyna z plakatu). Obecnie Sara pracuje nad swoim pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym, jak również nad innymi projektami komercyjnymi i dokumentalnymi. Sara nadal pracuje z weteranami i należy do zespołu doradców Warrior Writers. Jest założycielką nowojorskiego Portrayal Films w Brooklynie.
FILMOGRAFIA TWÓRCY.
Poster Girl (Dziewczyna z plakatu),
Plastic Disasters (Plasyczne katastrofy),
The Little Firemen (Mali strażacy),
Stolen Childhoods (Skradzione dzieciństwa).
http://www.postergirlthemovie.com/about-us.php
13.11.12 / godz. 21.00-23.00 / LULU CLUB
KONCERT OTWARCIA. Chorzy na Odrę.
Na potrzebę jakże niepotrzebnej selekcji szufladowej Chorzy na Odrę przyjęli za własny styl określenie Rock Społeczny. W piosence tytułowej z debiutanckiego albumu „Skończyliśmy się na Kill’em All” gościnnie wzięli udział: Stanisław Soyka, Piotr Cugowski, Banach, Gutek oraz Mieszko Sibilski, a zaledwie w miesiąc po ukazaniu się płyty nakładem wydawnictwa Podparty, C.N.O. zarejestrowali materiał na kolejny album, który pod tytułem „Nieznośna lekkość hitów”, będzie miał premierę niebawem. Do tego czasu płyta na której między innymi: Wystąpimy na Offie (polecamy klip na youtube), Megaloman (równie gorąco polecamy klip), Co się stało z polską piłką (nie inaczej), Jajko na Well Done, Wyję jak pies. Od strony literackiej w C.N.O. skojarzeniowa papka przeplata kulturę salonów i szczerość rynsztoka. Język bywa ostry jak brzytwa której tonący się chwyta, bezkompromisowo celuje w problemy społeczne, kulturowe, a nade wszystko osobiste. C.N.O. (zapewne z winy własnej twórczości, przywodzącej na myśl zarówno performance jak i manifest artystyczny) są szeroko eksploatowani na gruncie teatralnym, ale nie tylko, gdyż jako laureaci Lizard King Festival 2011 wpisują się w nurt alternatywnego rocka (i nie zapominajmy że społecznego). Mają na koncie udziały w festiwalach Kontrapunkt, Kontakt, Międzynarodowe Toruńskie Spotkania Teatralne, SOFFt, Fama, Akustyczeń, Sztukowanie, Pestka, Bramat. Są to oczywiście udziały gościnne, a każdy taki udział to kompletnie inna historia, gatunek i jakość. Pochodzą z okolic Delty Odry.
13.11.12 / godz. 23.00-06.00 / ROCKER CLUB
AFTERPARTY.
14.11.12 / godz. 12.00-14.00 / KINO ZAMEK
POMERANIA FILM. Prezentacja filmu.
Ważnym elementem dokumentARTu jest prezentowanie oraz integrowanie działań zachodniopomorskiego środowiska filmowego. Obok retrospektyw pod hasłem Oblicza Zachodniopomorskiej Kinematografii i przeglądu Zachodniopomorskich Shortów na tegorocznym festiwalu będzie miała miejsce szczecińska premiera dokumentu sfinansowanego przez Zachodniopomorski Fundusz Filmowy Pomerania Film i Gminę Międzyzdroje: „Sploty jednego warkocza” w reżyserii Pawła Kulika. Film zrealizowany został przez Stowarzyszenie „Edukacja, Nauka, Kultura” (SENK) ze Szczecina, we współpracy z producentem filmów dokumentalnych Q-Vision Michał Kulik.
14.11.12 / godz. 14.30-17.30 / AKADEMIA SZTUKI
CZAS DLA KONKURENCJI. Delegacja Festiwalu Provinziale.
Pokaz trzech filmów i dyskusja z zaproszonymi gośćmi.
1. Ballast / Balast / Deadweight.
Samotny wędrowiec dźwiga z wysiłkiem swój ciężar – masywny pień, balast, coś wykluwającego się. Kiedy jego jedyne towarzystwo – mały ptak – zostaje zmaltretowany przez kreaturę, która wyskoczyła z niesionego przezeń ciężaru, nasz bohater musi podjąć decyzję, czyje towarzystwo preferuje na swojej przyszłej drodze. (Odniesienie do tematu „prowincji” przedstawia się w opisie poczucia istnienia, które ukazane jest zarówno poprzez wewnętrzną, jak i zewnętrzną emigrację.)
BIOGRAFIA TWÓRCY. Jost Althoff.
Urodził się w 1975 r. w Berlinie Zachodnim w Niemczech. W latach 2005–2010 studiował animację w Wyższej Szkole Filmu i Telewizji w Poczdamie. Żyje w Berlinie jako animator-freelancer, od 2011 r. łącząc siły ze studiem animacji „House of Creatures”.
2. Dita e fundit e Loro Shestanit / The last day of Loro Shestani / Ostatni dzień Loro Shestani.
Zmiany w Albanii zmusiły Loro Shestani do poddania się: jego żona nie żyje, jego córka – która jest na uchodźstwie we Włoszech – zapomniała o swoich korzeniach, nawet morze nie daje już ryb. Loro przekroczył już wiek średni i rozumie, że jego życie jest bezcelowe, nie radzi sobie z nowym światem. Tylko gołębie towarzyszą mu w jego samotności. „Ostatni dzień Loro Shestani” powstał w na podstawie wydarzeń, które miały miejsce gorącego lata w 1994 r. Pewnego popołudnia, oglądając mecz piłki nożnej w ramach Pucharu Świata organizowanego w USA, usłyszałem silną eksplozję w budynku stojącym naprzeciwko. Nadal pamiętam zaledwie kilka szybko przesuwających się klatek krótkiego lotu mężczyzny, który wysadził się w powietrze zanim przeleciał przez swój balkon na czwartym piętrze. Jako czarna plama kontrastowała z czerwonym tłem powstałym z jego własnej krwi.
BIOGRAFIA TWÓRCY. Sokol Keraj.
Urodził się w 1976 r. w albańskim Lac. Reżyser, scenarzysta, producent filmowy.
W latach 1996–2000 studiował reżyserię filmową na Państwowym Uniwersytecie Sztuki Teatralnej i Filmowej im. I.L. Caragiale w Bukareszcie w Rumunii, następnie w latach 2001–2002 studiował na kierunku: estetyka filmu i reklamy na tym samym uniwersytecie. W latach 2004–2009 wykładowca na uniwersytetach w Bogocie i Kolumbii. Od 2009 r. doktorant medioznawstwa na Uniwersytecie w Bayreuth w Niemczech.
3. Weemoed & wildernis.
Wyspę Tiengemeten odebrano niegdyś morzu i uformowano tak, by zapewnić żyzny grunt pod uprawę. W latach dziewięćdziesiątych podjęto decyzję, by pozwolić naturze spełnić swoje kaprysy na tej wyspie. Poczynienie planów, znalezienie zastępczych gospodarstw dla rolników i znalezienie funduszy zajęło 10 lat. W 2006 r. rozpoczęto „przeformowanie” wyspy. Wykopano drogi asfaltowe, by zrobić miejsce dla strumyków, ścięto drzewa i posadzono nowe, usunięto stare groble i stworzono nowe. Digna Sinke śledzi zmiany w krajobrazie na przestrzeni 13 lat, wspominając również zmiany w jej własnym życiu. Znaczącymi tematami filmu są tymczasowość i przejściowość.
BIOGRAFIA TWÓRCY. Digna Sinke.
Urodziła się w Zonnemaire w 1949 r. W 1972 r. ukończyła Duńską Szkołę Filmową jako scenarzystka/reżyserka filmów fabularnych i dokumentalnych. Zdobyła nagrodę główną na festiwalu Mannheim/Heidelberg w 1994 r. W 2001 r. przejęła wytwórnię filmową SNG Film (Studio Nieuwe Gronden). Od tej pory zrealizowała 20 filmów: krótkie filmy eksperymentalne, pełnometrażowe dokumenty i filmy fabularne.
GOŚCIE DYSKUSJI. Kenneth Anders.
Urodził się w 1969 r. w Naumburgu (Saale), studiował kulturoznawstwo, filozofię i socjologię. Uzyskał stopień doktora w dziedzinie historii kultury, następnie pracował jako niezależny dziennikarz. Od 10 lat intensywnie zajmuje się krajobrazami w Niemczech. W 2004 r. wraz z Larsem Fischerem utworzył Büro für Landschaftskommunikation, a w 2011 r. założył wydawnictwo literatury przyrodniczej i krajobrazowej Aufland-Verlag. Najważniejszy kontekst jego pracy ma odzwierciedlenie w tzw. Oderbruchpavillon, miejscu wspierającym rozwój regionu Oderbruch (Łęgi Odrzańskie). Ponadto jest autorem i rzecznikiem różnych małych inicjatyw kulturalnych, od kilku lat zaangażowany w Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Eberswalde.
GOŚCIE DYSKUSJI. Sascha Leeske.
Urodził się w 1977 r. w Eberswalde, przez pewien czas uczył się, studiował i pracował w zupełnie innej dziedzinie. Aktualnie, już prawie od ośmiu lat, jest operatorem kamery i edytorem w zakresie filmu korporacyjnego, dokumentu i pedagogiki medialnej. W 2003 r. dołączył do SEHquenz e.V. für komunale Filmarbeit (Lokalne Stowarzyszenie Pracy nad Filmem), a w Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Eberswalde angażuje się już od pierwszej edycji. Jest członkiem Rady Programowej w kategorii krótkometrażowych filmów fabularnych i animacji. Od 2008 r. wraz z Andreasem Gläßerem działają wspólnie jako kierownictwo organizacyjne festiwalu.
14.11.12 / godz. 18.00-22.00 / LULU CLUB
EKSTRAKLASA 1. Przegląd filmów Michelangelo Antonioniego oraz wykład Lesława Czaplińskiego pod hasłem Co znaczy Michelangelo Antonioni dla widza XXI wieku.
Tegoroczna Ekstraklasa prezentuje dorobek wybitnego włoskiego reżysera – Michelangelo Antonioniego. Swoją karierę filmową Antonioni zaczynał u boku takich reżyserów, jak Roberto Rossellini, Federico Fellini, Giuseppe De Santis oraz Marcel Carne. Zadebiutował w 1947 r. filmem dokumentalnym „Ludzie znad Padu”. Praca nad filmem trwała cztery lata i już w jego pierwszym obrazie można dostrzec niesamowitą wrażliwość wizualną reżysera. Przełomowy w karierze Antonioniego stał się film „Przygoda” (1960), który na Festiwalu Filmowym w Cannes wywołał wiele kontrowersji – wygwizdany przez publiczność zdobył uznanie krytyków.
Sceptycznie nastawiony do zmian towarzyszących ówczesnej współczesności Antonioni pokazywał człowieka w jego oderwaniu od świata zewnętrznego, emocjonalnym rozchwianiu i alienacji. Reżyser znany z długich ujęć skupiał się na świecie wewnętrznym swoich bohaterów, a fabuła i akcja odgrywały drugorzędną rolę. Jego bohaterowie to najczęściej samotnicy, którzy nie potrafią nawiązać trwałych, bliskich relacji z inną osobą i bezskutecznie poszukują prawdy. Rzeczywistość umyka prawom logiki, a wykreowany przez Antonioniego w jego fabułach świat jest pełen pozorów i złudzeń.
BIOGRAFIA PROWADZĄCEGO WYKŁAD. Lesław Czapliński.
Historyk idei, eseista, krytyk filmowy, muzyczny i teatralny, felietonista, tłumacz literacki. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zainteresowania badawcze: korespondencja sztuk, wykorzystywana do analizy przedstawień Tadeusza Kantora w kategorii form muzycznych; mity tradycyjnej kultury; związki między sferą obrzędową i widowiskową, a także systemami religijnymi oraz współczesnymi ideologiami i ich oddziaływaniem propagandowym w języku i mediach. Wydał cykl szkiców o operach różnych narodów oraz kinie żydowskim w przedwojennej Polsce. Książki: „Pasoliniego kino śmierci” (1992); „Siergiej Paradżanow (Saris Paradżanian)” (1998); „W kręgu operowych mitów” (2003).
POKAZ FILMÓW ANTONIONIEGO. Blok 1:
1. Gente del Po / Ludzie Padu 9′, 1947 r. Italy.
Film dokumentujący życie mieszkańców wsi położonych wzdłuż rzeki Pad – rodzinnych okolic reżysera. Życie włoskich wieśniaków płynie powoli, a cały swój czas spędzają na ciężkiej pracy. Bez narzekania, z godnością znoszą własny los, są „solą tej Ziemi”.
2. Blowup / Powiększenie 110′, 1966 r. UK / Italy / USA.
Obsada: David Hemmings, Vanessa Redgrave, Sarah Miles, Jane Birkin, Gillian Hills, Peter Bowles, Veruschka von Lehndorff, John Castle, Claude Chagrin, Julian Chagrin.
Obraz zdobył nagrodę Złotej Palmy w Cannes i do historii kina wpisał się jako jeden z najważniejszych filmów wszechczasów. Scenariusz powstał na podstawie Babiego lata Julio Cortázara. Główny bohater, fotograf mody, podczas jednej z sesji zdjęciowych w parku mimo woli staje się świadkiem pewnej sytuacji. Próbując dociec prawdy, dokonuje powiększenia wykonanych zdjęć i w kadrach dostrzega zwłoki starszego mężczyzny. Antonioni pokazuje bezsilność współczesnego człowieka w pogoni za autentycznością, a życie jako nieustanną grę pozorów. Jedną ze scen Powiększenia, w której para mimów odbija niewidzialną piłeczkę tenisową, można odczytywać jako metaforą nowoczesności.
3. Sette canne, un vestito / Siedem nitek, jedno ubranie 11′, 1949 r. Italy.
Narrator snuje baśń o cudzie, opisując tajemnicze procesy, których świadkiem staje się widz. Oto w „majestatycznych budowlach” – fabrykach tkanin – z trzciny, wskutek „chemicznej burzy”, „mroczne” maszyny wytwarzają sztuczny jedwab. Geniusz naukowców, pracowitość robotników i rozwój techniki sprawiają, że dzieją się rzeczy niesamowite – zabłocony bambus zamienia się w piękną sukienkę. Dokonał się „cud”, pozostaje pytanie, jakim kosztem… Zachcianki zamożnych kosztują robotników wiele godzin ciężkiej pracy w trudnych warunkach.
4. Lo sguardo di Michelangelo / Spojrzenie Michelangelo 15′, 2004 r. Italy.
Jedno z ostatnich dzieł Antonioniego – Spojrzenie Michelangelo – to ukłon reżysera w kierunku nieśmiertelności sztuki. Rzeźba zdobiąca nagrobek Juliusza II w Bazylice św. Piotra w Rzymie – posąg Mojżesza autorstwa Michała Anioła – staje się obiektem wnikliwej obserwacji reżysera. Dzięki znakomitej manipulacji światłem widz odnosi wrażenie, że posąg również bacznie spogląda na Antonioniego. W obliczu sztuki widać śmiertelność i ułomność człowieka. Obraz miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Cannes, na którym zdobył prestiżową nagrodę FIPRESCI jako najlepszy film krótkometrażowy.
14.11.12 / godz. 22.00-00.00 / LULU CLUB
KONCERT. Chango / Zombie Prezentuje: Kanapa Trippin’.
Chango to spotkanie muzyczne, które z założenia jest próbą jak najmniejszej ingerencji w formę, która powstaje przypadkowo poprzez improwizowaną grę muzyków. Grupa odnosi się do licznych tradycji muzycznych, starając się wytworzyd pewien niekonwencjonalny styl oparty na eksperymentalnym podejściu do żywego tworzenia muzyki. Tu jazz spotyka się z funkiem i rockiem. Więcej na temat zespołu i jego składu na http://www.reverbnation.com/czango. W Chango występują: Marek Kazana – saksofon sopranowy, altowy i barytonowy, klarnet. W 1979 otrzymał Grand Prix Jazz nad Odrą Wrocław; w 1983 nagrodę za kompozycję na festiwalu Jazz Juniors Kraków, stypendysta Komedy, zdobywca Grand Prix w konkursie DEBIUTY na OFPP Opole ’86 z grupą Operating Conditions. W latach ’90 członek grupy numer jeden w polskim jazzie, czyli Young Power. Nagrał ok. 20 płyt, między innymi z Free Cooperation, Young Power, Operating Conditions, Green Revolution, T-Love. Wysoko notowany w dorocznych ankietach “Jazz Forum” w kategoriach: saksofon altowy, klarnet, saksofon barytonowy. Towarzyszą mu Borys Sawaszkiewicz (również Big Fat Mama), Maciej Kałka (Łona & The Pimps), Kuba Fiszer i Szymon Grabkowski (obaj również Big Fat Mama).
Szymon Karpierz aka Zombie przygodę z tworzeniem muzyki rozpoczął około ’97 roku grając liveacty z dwóch komputerów Amiga 500. Po jakimś czasie udało mu się zaistnieć w audycjach Cybernoc i Panta Rei na falach radia PSR. Swoje produkcje poszerza o eksperymenty z ambientem, hop-hopem, czy drill’n bassem. Uwieńczeniem dziesiątek godzin spędzonych przy komputerze i najprzeróżniejszych źródłach dźwięku są dwie płyty winylowe wydane nakładem francuskiej tłoczni Rest In Pieces, trzy autorskie albumy wydane przez ogólnopolskie czasopismo muzyczne LAIF oraz dziesiątki netlabelowych releasów i kolaboracji dźwiękowych na różnych płaszczyznach gatunkowych. Zawodowo zajmował się najrozmaitszymi rzeczami, poczynając od prowadzenia rowerowej firmy kurierskiej, poprzez produkcję podkładów muzycznych do gier komputerowych i filmów krótkometrażowych, aż do oprowadzania wycieczek po schronie przeciwatomowym. Prowadził dwie audycje autorskie w lokalnej rozgłośni SZCZECIN.FM, działał jako konsultant z Europejską Stolicą Kultury Szczecin 2016, współpracuje z portalem OUTPOST – Postapokalipsa w Kulturze i Sztuce oraz Stowarzyszeniem OFFicyna, organizuje szereg cyklicznych imprez muzycznych oraz przygotowuje warsztaty didżejskie i producenckie dla młodzieży.
14.11.12 / godz. 00.00-06.00 / ROCKER CLUB
AFTERPARTY.
15.11.12 / godz. 09.00-13.00 / UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI
HISTORIA-POLITYKA-FILM. Pokaz filmu i dyskusja.
Paczki solidarności 45′ dokumentalny, Niemcy/Polska 2011, oryginalna wersja językowa: PL/DE, polski lektor.
rezyseria: Lew Hohmann, zdjęcia: Christian Huck, Andreas Bergmann.
W schyłkowym okresie Polski Ludowej w sklepach brakowało wszystkiego: począwszy od papieru toaletowego, na butach skończywszy. Dokument “Paczki solidarności” opowiada o spontanicznym ruchu wsparcia Polaków przez Niemców z Republiki Federalnej Niemiec. W lutym 1982 r., po tym, jak Bundestag zwolnił z opłat pocztowych paczki z pomocą dla Polaków, rekord przesyłek z artykułami codziennego użytku i służącymi do konspiracji wynosił 70 tys. dziennie. W filmie zobaczymy bohaterów tamtej historii: zarówno tych, których twarze i nazwiska prawie lub w ogóle nie są znane, jak i postacie z podręczników historii.
DYSKUSJA, GOŚC 1. Paweł Bartnik.
Zachodniopomorski polityk i samorządowiec, absolwent historii. W 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Szczecinie. Przez ponad 10 lat pracował jako nauczyciel historii. W latach 1994–1998 był zastępcą prezydenta Szczecina, następnie w latach 1999–2002 był kuratorem oświaty w województwie zachodniopomorskim. Obecnie: dyrektor biura Stowarzyszenia Gmin Polskich Euroregionu Pomerania oraz prezes szczecińskiego Miejskiego Klubu Lekkoatletycznego.
GOŚC 2. Andrzej Kotula.
Ma 54 lata. Z wykształcenia jest polonistą, najchętniej wykonuje zawód dziennikarza. Zajmuje się problematyką regionów granicznych. Niegdyś związany z antykomunistyczną opozycją demokratyczną, w 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Od ponad 20 lat zaangażowany w rozwijanie współpracy polsko-niemieckiej, szczególnie na pograniczu, a także – polsko-ukraińskiej. W 1993 r. współzałożyciel Polsko-Niemieckiego Klubu Dziennikarzy „Pod Stereo-Typami / Unter Stereo-Typen”.
GOŚC 3. Małgorzata Ławrowska.
Członek Zarządu, dyrektor Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej od 2010 r. Historyk, koordynator programów współpracy międzynarodowej. W latach 1993–1998 kierownik referatu wymiany pozaszkolnej Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży w Poczdamie, następnie dyrektor Federacji Polskich Domów Spotkań.
Od 2007 r. w służbie dyplomatycznej, ostatnio kierownik Wydziału ds. Dyplomacji Publicznej w Ambasadzie RP w Berlinie. Pomysłodawca i koordynator kampanii wizerunkowych Polski w Niemczech. Członek Grupy Kopernika.
GOŚC 4. Dr hab. Adam Makowski prof. US.
Dyrektor Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego i kierownik Zakładu Badań nad Społecznościami lokalnymi. Specjalizuje się w historii społecznej i politycznej Polski XX w. W ostatnich latach prowadzi studia nad przemianami społeczno-gospodarczymi na Pomorzu Zachodnim w okresie 1945–1989, a także nad polityką gospodarczą państwa wobec ziem zachodnich i północnych. Jest autorem lub redaktorem 8 książek i około 70 artykułów.
15.11.12 / godz. 14.30-17.30 / AKADEMIA SZTUKI
KLASYKA POLSKIEGO DOKUMENTU. Filmy Bogdana Dziworskiego. Blok 1.
1. Więzień / The prisoner.
Dokumentalna impresja o Jurku Orłowskim – pozbawionym rąk rysowniku-amatorze. Obserwujemy go w więziennej celi, odsiadującego wyrok za kradzież oraz po wyjściu na wolność. Każda najdrobniejsza codzienna czynność jest dla niego walką o sprawność i godność.
Źródło: filmpolski.pl
2. Dwubój klasyczny.
Impresja filmowa na temat piękna sportu narciarskiego i związanego z nim ryzyka. Kamera towarzyszy zawodnikom podczas efektownych i udanych ewolucji, a także momentów porażki.
Źródło: filmpolski.pl
3. Sceny narciarskie z Franzem Klammerem.
Dokument zrealizowany we współpracy ze Zbigniewem Rybczyńskim (jeszcze przed odebraniem Oscara) i Geraldem Karglem. Bohaterem filmu jest austriacki narciarz – Franz Klammer – jedna ze sportowych ikon lat siedemdziesiątych. Film jest przykładem tzw. dokumentu kreacyjnego.
4. Hokej.
Mistrzostwa Świata w hokeju na lodzie w Katowicach – zawodnicy dają z siebie wszystko – podziwiamy szybkość, technikę, wolę walki. Niepokoją jednocześnie objawy zbrutalizowania sportowej rywalizacji.
Źródło: filmpolski.pl
5. Szapito.
Liryczny reportaż poświęcony artystom cyrku „Szapito” kończącym zawodową karierę. Dziworski rejestruje ostatnie występy starych ludzi, podpatruje ich zachowanie. Nastrój podnoszą pełne urody zdjęcia Krzysztofa Ptaka i Wita Dąbala.
Źródło: filmpolski.pl
BIOGRAFIA TWÓRCY. Bogdan Dziworski.
Urodził się 8 grudnia 1941 r. w Łodzi. Jedna z najważniejszych postaci polskiego filmu dokumentalnego, operator, reżyser, scenarzysta filmowy, fotograf, profesor zwyczajny sztuki filmowej i fotografiki. Współpracował z największymi mistrzami polskiej kinematografii, z czasem stając się jednym z nich. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej im. Leona Schillera w Łodzi (obecnie PWSFTViT). Operator Polskiej Kroniki Filmowej, pracował także dla łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych i Przedsiębiorstwa Realizacji Filmów „Zespoły Filmowe” w Warszawie. Dziekan Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach. Laureat wielu prestiżowych nagród, autor ponad pięćdziesięciu tytułów filmowych, a także licznych wystaw i albumów fotograficznych.
15.11.12 / godz. 18.00-22.30 / LULU CLUB
EKSTRAKLASA 2. Michelangelo Antonioni, ciąg dalszy przeglądu filmów.
1. Il deserto rosso / Czerwona pustynia 120′, 1964 r.
Obsada: Monica Vitti, Richard Harris, Carlo Chionetti, Xenia Valderi, Rita Renoir, Lili Rheims, Aldo Grotti, Valerio Bartoleschi, Emanuela Paola Carboni.
Pierwszy kolorowy obraz Michelangelo Antonioniego został uznany za przełomowe w historii kina arcydzieło. Główną rolę w filmie zagrała muza reżysera – Monica Vitti. Tajemniczy świat wewnętrzny Giuliany (Monica Vitti), jej emocje i nastroje znajdują swoje odzwierciedlenie w pustynnych pejzażach. Obraz jest wnikliwą analizą psychologiczną głównej bohaterki, która z niepokojem poszukuje siebie i swojego miejsca w świecie.
2. Identyfikacja kobiety 128’, 1982 r. Italy/ France.
Obsada: Tomas Milian, Daniela Silverio, Christine Boisson, Lara Wendel, Veronica Lazar, Enrica Antonioni, Sandra Monteleoni, Marcel Bozzuffi, Gianpaolo Saccarola, Arianna De Rosa, Dado Ruspoli, Carlos Alberto Valles, Sergio Tardioli, Itaco Nardulli, Paola Dominguín, Pier Francesco Aiello, Giada Gerini, Luisa Della Noce, Stefania D’Amario
Porzucony przez żonę reżyser Niccolo (Tomas Milian) postanawia nakręcić film o związkach damsko-męskich. Rozpoczyna poszukiwania odtwórczyni głównej roli, i w ten sposób poznaje Mavi (Daniela Silverio) – pacjentkę swojej siostry. Wkrótce Niccolo zaczyna dostawać tajemnicze listy, pewnego zaś dnia kobieta znika… Stereotypowa historia miłosna jest jedynie tłem dla wnikliwej analizy psychologicznej natury kobiecej, którą Antonioni podejmował w swoich filmach. Po premierze film uznano za bardzo erotyczny, co wzbudziło wówczas wiele kontrowersji wśród publiczności.
3. Superstizione / Przesąd 9′, 1949 Italy.
Antonioni pokazuje, jak przesądy i zabobony towarzyszą włoskim wieśniakom od urodzenia aż do śmierci. Ślepa wiara w magiczne właściwości przedmiotów, zaklęć oraz irracjonalne rytuały organizują ich życie. Reżyser w instruktażowy sposób obrazuje absurdalność wierzeń: kobieta klęczy na grządce i bez pomocy rąk je pietruszkę, gdyż to ma jej pomóc w pozyskaniu mleka dla niemowlęcia. Narrator opowiada, jak rzucać złe uroki i jak się przed nimi uchronić. Przesądy i rytuały urozmaicają monotonne życie oraz dają nadzieję na lepszy los, np. kąpanie nowonarodzonego dziecka w wodzie, w której moczą się: moneta, pióro, kawałek drewna, żelazo i nożyczki ma przynieść niemowlęciu szczęście w dorosłym życiu.
4. Sicilia / Sycylia 10′, 1997 r. Italy.
Sycylia widziana oczami Antonioniego składa się na serię pięknych krajobrazów. Dokument portretuje codzienność tego Sycylii i jej mieszkańców. Pozbawiony akcji obraz hipnotyzuje i uwodzi widzów. Krótka impresja wprowadza w tajemniczy świat, który był Antonioniemu niezwykle bliski. Reżyser chwyta chwilę, uważnie przygląda się otaczającej rzeczywistości i analizuje ją, nieśpiesznie malując obraz tej śródziemnomorskiej wyspy.
15.11.12 / godz. 22.30-00.00 / LULU CLUB
IMPREZA STUDENCKA. Transclubbing: wspólna impreza klubów Rocker i Lulu.
15.11.12 / godz. 22.30-00.00-06.00 / ROCKER CLUB
IMPREZA STUDENCKA. Transclubbing: wspólna impreza klubów Rocker i Lulu.
15.11.12 / godz. 00.00-06.00 / ROCKER CLUB
AFTERPARTY.
16.11.12 / godz. 09.00-13.00 / UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI
WSPÓLNE GRANICE. Pokaz filmów i spotkanie z gościem.
Europejski Festiwal Filmów Dokumentalnych dokumentART to festiwal transgraniczny. Jest organizowany wspólnie przez Niemców i Polaków, na polsko-niemieckim pograniczu. Kwestie tożsamości – państwowej, kulturowej, społecznej oraz granic, które istniejąc na mapach i w ludzkiej świadomości, są przekraczane, kultywowane, kwestionowane, tworzone, obalane i redefiniowane – to dla mieszkańców pogranicza z jednej strony codzienność, z drugiej – nieustające wyzwanie. Na tegorocznym festiwalu dokumentART, w ramach prezentacji filmowej i panelu dyskusyjnego pod hasłem Wspólne Granice, chcemy postawić pytanie: Czym są granice: terytorialne i mentalne dla mieszkańców Europy Środkowej na początku XXI wieku? Punktem wyjścia do dyskusji będzie projekcja dokumentu „Across the Border”. Film powstał w 2004 r. – w momencie przyjęcia do Unii Europejskiej między innymi 5 krajów z Europy Środkowej: Czech, Polski, Słowacji, Słowenii i Węgier. Znani dokumentaliści z tego regionu Europy – Paweł Łoziński, Jan Gogola, Peter Kerekes, Róbert Lakatos, Biljana Čakič-Veselič – przedstawili w pięciu filmowych epizodach swoje spojrzenie na kwestie granic: terytorialnych i mentalnych.
16.11.12 / godz. 13.00-14.30 / TEATR KANA
NOC W GALERII. Razem do kina: Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Projekt Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej „Noc w galerii” przedstawia nowe spojrzenie na polsko-niemieckie sąsiedztwo. Podobnie jak prezentowana w 2011 r. w Berlinie wystawa „Obok. Polska – Niemcy. 1000 lat historii w sztuce”, która stanowiła inspirację dla projektu, film odchodzi od dotychczasowej polsko-niemieckiej narracji historycznej i podejmuje próbę dekonstrukcji mitów. Twórcy scenariusza filmu, Michał Wójcik i Michał Łubieński: „O polsko-niemieckiej historii można i warto mówić w inny sposób. Nie po to, żeby zapomnieć czy wymazać
przeszłość. Zmiana narracji jest potrzebna, aby pamięć ta trwała i coś jeszcze znaczyła dla nowych pokoleń. Z drugiej jednak strony – być może pora wreszcie to głośno powiedzieć – wojna nie może w nieskończoność determinować naszej pamięci o stosunkach polsko-niemieckich”. Projekt skierowany jest głównie do młodzieży. Jego partnerami są między innymi: Polsko-Niemiecka Współpraca Młodzieży, Dom Spotkań z Historią, TVP2, portal TVN24, a także miesięczniki: „Znak”, „Focus Historia” i „Mówią Wieki”.
Noc w galerii | A night at the galery.
Reż.: Krzysztof Jakubowski, CI: Tadeusz Kieniewicz, ED: Marcin Mikołaj Mironowicz, POL 2012, COL, DOC, OS, 34′.
Film powstał na motywach berlińskiej wystawy „Obok. Polska–Niemcy. 1000 lat historii w sztuce”. Mówi o tysiącletniej wspólnej historii sąsiadów w sposób lekki, przełamujący stereotypy, odchodzący od patrzenia na relacje dwóch państw przez pryzmat nazizmu, III Rzeszy i drugiej wojny światowej. Dowiadujemy się między innymi, że wbrew legendzie o Wandzie, co nie chciała Niemca, polskie księżniczki często wychodziły za niemieckich książąt (i odwrotnie), Wit Stwosz mówił tylko po niemiecku, a w Berlinie odnaleźć można wiele polskich tropów.
BIOGRAFIA TWÓRCY. Krzysztof Jakubowski.
Urodził się 25 kwietnia 1982 r. Studiował prawo na Uniwersytecie Genewskim i Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserię w Warszawskiej Szkole Filmowej.
Reżyser, scenarzysta, producent, współwłaściciel domu produkcyjnego Vitelloni. Autor kilkunastu reklam i teledysków, obecnie jako koproducent kończy prace nad szkocko-polską produkcją fabularną „Short Supply”.
16.11.12 / godz. 14.30-17.00 / AKADEMIA SZTUKI
WSPÓŁCZESNE KINO NIEMIECKIE. Krótkie metraże.
Soirée Allemande – A Crush on German Short Films / Soirée Allemande – Zauroczeni niemieckimi filmami krótkometrażowymi.
Instytuty Goethego w Lyonie i Monachium, KurzFilmAgentur Hamburg, Niemieckie Stowarzyszenie Filmów Krótkometrażowych, German Films, jak również Festiwal Filmów Krótkometrażowych Clermont-Ferrand połączyły siły, by stworzyć wspólne niemiecko-francuskie przedsięwzięcie. Z rosnącej liczby niemieckich zgłoszeń przysyłanych na festiwal w Clermont-Ferrand partnerzy co roku składają krótki program filmowy o nazwie „Soirée Allemande – A Crush on German Short Films” (Soirée Allemande – Zauroczeni niemieckimi filmami krótkometrażowymi).
Po premierze programu podczas Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Clermont-Ferrand jest on pokazywany w Instytutach Goethego i na festiwalach na całym świecie z niemieckimi, angielskimi i francuskimi napisami. Od 2006 r. Soirée Allemande jest corocznym projektem z rosnącym odzewem i został jednym z najważniejszych projektów AG Kurzfilm. Oto opisy poszczególnych filmów i ich autorów:
1. PAULINA.
Lynn Kossler ׀ Germany 2011 ׀ fiction ׀ 24’ ׀ German dialogue, English subtitles
Anna czuje się jak kosmitka: ciągle się czerwieni. Dlatego próbuje unikać sytuacji, w których zmienia się jej kolor twarzy. Kiedy przypadkowo poznaje Paulinę, nie może już dłużej trwać przy swojej strategii uników…
BIOGRAFIA TWÓRCY. Lynn Kossler.
Studiowała historię sztuki, teatrologię, filmoznawstwo i wiedzę o telewizji oraz anglistykę (magister nauk humanistycznych) w Kolonii i Berlinie, gdzie dodatkowo pracowała m.in. jako pedagog medialny i DJ. Od 2007 r. studiuje reżyserię filmową i telewizyjną na Akademii Sztuk Medialnych w Kolonii. Odbywają się tam również seminaria na temat sztuki partycypacyjnej.
FILMOGRAFIA. (wybór):
„Paulina”, film krótkometrażowy Kolonia 2011,
„Ojczyzna”, Found Footage Film Kolonia 2011,
„Mała encyklopedia spojrzeń”, część 1 film krótkometrażowy Kolonia 2009,
„Czerwony”, film dokumentalny Kolonia 2008,
„Przedstawienie”, film eksperymentalny Berlin 2007,
„Moja pierwsza filiżanka kawy”, film krótkometrażowy Berlin 2004.
2. MUCHY (THE BIRDS II) / THE FLIES (THE BIRDS II).
Susann Maria Hempel ׀ Germany 2010 ׀ experimental ׀ 7’ ׀ no dialogue.
„Muchy” to eksperymentalna kontynuacja „Ptaków” Hitchcocka, wykonana za pomocą kamery o wysokiej prędkości, w Instytucie Zoologii Specjalnej i Biologii Ewolucyjnej w Jenie.
3. SIŁA ODŚRODKOWA / CENTRIFUGAL FORCE.
Marie Elisa Scheidt, Alexandra Wesolowski ׀ Germany 2011 ׀ documentary ׀ 17’ ׀ German dialogue, English subtitles.
Od momentu próby ucieczki z NRD Matthias spędził pięć miesięcy w ścisłym areszcie. W świecie pozbawionym snu i kontaktu z ludźmi wycofał się do świata swoich marzeń…
BIOGRAFIA TWÓRCÓW (1). Marie Elisa Scheidt.
Urodziła się w 1987 r. w Dreźnie. Od 2008 r. studiuje na Akademii Filmu i Telewizji w Monachium, na Wydziale Filmu Dokumentalnego i Publicystyki Telewizyjnej. Realizowała rozmaite filmy krótkometrażowe, street casting, dokumentację, montaż wideo etc. w Monachium, Berlinie i Pekinie.
FILMOGRAFIA.
2007 Dziewczyny pod kontrolą,
2009 Pakuję moją walizkę,
2011 Girl in Limbo,
2011 Kocham Cię, nie kocham Cię.
BIOGRAFIA TWÓRCÓW (2). Alexandra Wesolowski.
Urodziła się w 1985 r. w Polsce. Skończyła studia z zakresu nauk politycznych na Friedrich-Alexander Universität w Erlangen. Młodsza redaktorka w regionalnym wydaniu wiadomości. Następnie realizowała różnorodne praktyki w wytwórniach filmowych i telewizyjnych. Od 2008 r. studiuje reżyserię na Akademii Filmu i Telewizji w Monachium na Wydziale Filmu Dokumentalnego i Publicystyki Telewizyjnej.
FILMOGRAFIA.
2009 Przestrzeń ciszy,
2011 Służba zewnętrzna.
4. DOM / THE HOUSE.
David Buob ׀ Germany 2011 ׀ animation ׀ 7’ ׀ no dialogue.
Mała dziewczynka marzy o tym, żeby opiekować się swoją babcią, jednak ciocia i mama nie zgadzają się na to. Pozostaje tylko jedno wyjście.
5. ARMADINGEN.
Philipp Käßbohrer ׀ Germany 2011 ׀ fiction ׀ 23’ ׀ German dialogue, English subtitles.
Walter i jego żona Helga prowadzą gospodarstwo rolne. Kiedy Walter dowiaduje się, że asteroida pędzi w kierunku Ziemi, postanawia podarować Heldze najpiękniejszy ostatni dzień na ziemi.
6. HOW TO RAISE THE MOON / Jak sprawić, żeby księżyc wzeszedł.
Anja Struck ׀ Germany, Denmark 2011 ׀ animation, experimental ׀ 9’ ׀ no dialogue
W miejscu, gdzie zatrzymał się czas Sen (Lis) i Śmierć (Zając) prowadzą walkę o życie pewnej kobiety i odkrywają tajemnicę, jak sprawić, żeby księżyc wzeszedł.
BIOGRAFIA TWÓRCY. Anja Struck.
Studiowała film eksperymentalny i animację na Akademii Sztuk Medialnych w Kolonii; wyreżyserowała kilka filmów krótkometrażowych, prezentowanych na arenie międzynarodowej, które były wielokrotnie nagradzane.
FILMOGRAFIA.
2001 15 ways to describe the rain / 15 sposobów, by opisać deszcz,
2002 Enfants du Miel,
2004 Allereirauh.
7. SYMPHONY OF FOOLS / SYMFONIA GŁUPCÓW.
Volker Heymann ׀ Germany 2011 ׀ fiction ׀ 5’ ׀ German dialogue, English subtitles.
Zebranie przedstawicieli handlowych średniej wielkości przedsiębiorstwa w celu omówienia sytuacji kryzysowej. Ich produkt: pieski z kiwającą się głową. Sprzedaż beznadziejnie maleje, potrzebna jest nowa strategia! Bezmyślne skinienie głową jest jedyną odpowiedzią.
BIOGRAFIA TWÓRCY. Volker Heymann.
Urodził się w 1960 r. Początkowo był biologiem, po dyplomie zmienił jednak zainteresowania na teatr. Po studiach aktorskich w Nowym Jorku i angażach na rozmaitych niemieckich scenach został nagrodzony w 1998 r. nagrodą (3 miejsce) Kleinkunstpreis Baden-Württemberg (Nagroda Małych Form Teatralnych Badenii-Wirtembergii). W 2008–2009 ukończył roczne studium scenariuszowe w Szkole Filmowej Hamburg-Berlin. Od tego czasu, obok komedii teatralnych, pisze również scenariusze. „Symfonia głupców” to jego pierwszy film krótkometrażowy. Żyje w Mannheim jako niezależny autor, reżyser oraz aktor i wraz ze swoim trio – muzycznym kabaretem „Mannheimer Kulturknall” – występuje w całych Niemczech.
8. THE CENTRIFUGE BRAIN PROJECT / PROJEKT CENTRYFUGA MÓZGU.
Till Nowak ׀ Germany 2011 ׀ fiction ׀ 7’ ׀ German dialogue, English subtitles.
Od lat 70. XX w. naukowcy prowadzą eksperymenty na temat karuzel jarmarkowych i badają ich wpływ na ludzki mózg. Projekt objaśnia dr Laslowicz.
BIOGRAFIA TWÓRCY. Till Nowak.
Urodził się w 1980 r. Prowadzi swoje własne studio sztuki cyfrowej i animacji „frameboX” od 1999 r. Mieszka w Hamburgu (Niemcy). Jego krótkometrażowy film animowany „Przesyłka” (2005) skierował na niego międzynarodową uwagę i zdobył ponad 35 nagród, w tym PRIX UIP w Gandawie, Annecy, AFI FEST Hollywood, United Nations Mediterranean Environmental Award i inne. W 2006 r. był nominowany do europejskich nagród filmowych.
