26 tytułów na Warszawskim Festiwalu Filmowym

Odkrycia na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym

Ujawniamy 26 tytułów, które znalazły się w tegorocznych Odkryciach –  sekcji prezentującej obecne na międzynarodowych festiwalach filmy intrygujących twórców z całego świata, których artystyczną drogę warto śledzić.

28, reżyser filmu: Prasanna Jayakody (Sri Lanka 2013), 98 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Samochód – lodziarnia z trumną na dachu jedzie do wioski, która już huczy od plotek o zmarłej kobiecie. W aucie trzej mężczyźni śpiewają i palą marihuanę. Poetycki film drogi jednego z najbardziej znanych i nagradzanych reżyserów na Sri Lance.

Akademia / Prague Cans / Vejska, reżyser filmu: Tomas Vorel (Czechy 2014), 85 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Luźna kontynuacja filmu Vorela „Ogólniak” (2007). Petr i Michal dorośli. Przyjaźnią się wciąż, choć tak wiele ich różni. Łączy ich fascynacja graffiti. Na wykonywaniu swoich nielegalnych projektów spędzają całe noce. Sytuacja się zmienia, gdy Petra zatrzymuje policja a Michal zostaje zawieszony na uczelni. Komedia o „studentach, uczelniach i graffiti”, rozkręcająca się w rytm hip-hopu. Reżyser był gościem WFF w 2005 roku ze slapstickową tragikomedią „Skrzat”.

Amma i Appa, reżyser filmu: Franziska Schoenenberger, Jayakrishnan Subramanian (Niemcy 2014) 89 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Nakręcony przez parę narzeczonych dokument opowiadający o pierwszym spotkaniu ich rodziców.  Rodzice panny młodej, rdzenni Bawarczycy, jadą do rodziców pana młodego do Tamil Nadu, na południu Indii. Dla Niemców to pierwsza tak daleka wyprawa. Dla indyjskich rodziców to więcej niż kulturowy szok. Po raz pierwszy w życiu spotkają cudzoziemców. Ich przyszła synowa jest Europejką a ich syn, jako pierwszy w rodzinie, weźmie ślub z miłości! Dokument „Amma i Appa” to owoc współpracy (i uczucia) indyjskiego animatora i niemieckiej scenarzystki.

Beltracchi – sztuka fałszerstwa / Beltracchi – The Art Of Forgery / Beltracchi – Die Kunst der Fälschung, reżyser filmu: Arne Birkenstock (Niemcy 2014), 98 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Dokument o Wolfgangu Beltracchim, autorze największego skandalu w powojennej historii kolekcjonerstwa sztuki. Wolfgang fałszował obrazy ulubionych malarzy i sprzedawał jako cudownie odnalezione nieznane perły mistrzów. Przez 40 lat nabrał dziesiątki kuratorów, marszandów, ekspertów szanowanych domów aukcyjnych oraz kolekcjonerów z całego świata.

Cud  / Miraculum, reżyser filmu: Daniel Grou [Podz] (Kanada 2014), 109 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Czasami po prostu czekamy na cud, który odmieni nasze życie… W filmie przenikają się historie wielu bohaterów. Dzieją się równolegle, płynnie przechodząc od jednej do drugiej. Każda z postaci ma wpływ na życie innych, aż do zaskakującego finału. Reżyser debiutował filmem „7 dni”, który znalazł się w programie WFF w 2010 roku.

Czerwona Róża / Red Rose, reżyser filmu: Sepideh Farsi (Iran, Grecja 2014), 87 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Teheran, czerwiec 2009 roku. Opozycja zarzuciła władzy sfałszowanie wyników wyborów prezydenckich. W proteście ludzie wyszli na ulicę. Jedno z mieszkań w stolicy staje się miejscem schronienia dla kobiety i mężczyzny, którzy chcą poinformować świat o przebiegu zdarzeń. Reżyserka zasiada w Jury Konkursu Międzynarodowego tegorocznego WFF.

Dla tych, co nie mogą mówić / For Those Who Can Tell No Tales, reżyser filmu: Jasmila Žbanić (Bośnia, Katar, Niemcy 2013), 75 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
W 2008 roku australijska aktorka Kym Vercoe (gra siebie) jedzie jako turystka do Wyszegradu w Bośni. W polecanym przez przewodniki hotelu Vilina VlasKym jest dziwnie rozdrażniona, ma nocne koszmary na przemian z bezsennością. Po powrocie do Sydney z przerażeniem odkrywa mroczną tajemnicę. W hotelu torturowano, zgwałcono i zabito 200 kobiet i dziewczynek! Kim wraca do Wyszegradu szukając śladów tamtych wydarzeń. Jasmila Žbanić wyreżyserowała rozgrywającą się w Sarajewie „Grbavicę”, za którą otrzymała w 2006 roku Złotego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie.

Dziewczyny z bandy / Girlhood / Bande des filles, reżyser filmu: Céline Sciamma (Francja 2014), 112 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
16-letnia Marieme nie czuje się dobrze ani w domu, ani w szkole. Sytuacja się zmienia, kiedy trafia do gangu dziewczyn z przedmieść Paryża.. Dramat z popisową rolą pojawiającej się po raz pierwszy na ekranie Karidji Toure. Poprzedni film reżyserki z 2011 roku „Chłopczyca”, utrzymany w stylistyce filmów braci Dardenne otrzymał nagrodę Teddy dla Najlepszego Filmu o Tematyce LGBT na MFF w Berlinie.

Electro Chaabi, reżyser filmu: Hind Meddeb (Egipt, Francja 2013), 77 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
W El Salam City, biednej dzielnicy Kairu narodził się nowy styl muzyczny – mahraganat, zwany też Electro Chaabi, łączący rytmy ludowych pieśni i nieskrępowanego sposobu śpiewania charakterystycznego dla wczesnego rapu. Wraz z nowym stylem pojawiły się nowe tematy utworów: młodzież, bieda, wolność, wartości, ideały, marzenia. Electro Chaabi ma szansę rozprzestrzenić się na cały kraj, bowiem połowa ludności Egiptu to ludzie poniżej 25 roku życia.

Fantail, reżyser filmu: Curtis Vowell (Nowa Zelandia 2013), 83 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Niebieskooka blondynka z Auckland usiłuje potwierdzić swoje maoryskie pochodzenie. Film o poszukiwaniu tożsamości w kraju, w którym podziały na białych i Maorysów wciąż są aktualne. Adaptacja monodramu Sophie Henderson inspirowana maoryskim mitem o małym ptaszku – fantail, który pojawia się  niesiony na skrzydłach nieszczęścia.

Fantazja / Fantasia, reżyser filmu: Wang Chao (Chiny 2014), 85 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Lin mieszka z rodzicami i siostrą w przygnębiającym mieście nad rzeką Jangcy. Jego świat to opustoszałe fabryki z czasów Mao, szkoła, której nienawidzi oraz chory na białaczkę ojciec. Poetyckie i filozoficzne spojrzenie na złożoność ludzkiej natury w obliczu cierpienia. Debiut Wang Chao „Sierota z Anyang” został wyróżniony na WFF 2002. „Fantazja” znalazła się w sekcji Un Certain Regard festiwalu w Cannes 2014.

Gra w szachy / Chess Game / Jogo de Xadrez, reżyser filmu: Luis Antonio Pereira (Brazylia 2014), 79 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Mina trafia do więzienia za milionowe nadużycia finansowe, których nie popełniła. Zrobił to senator, które teraz martwi się tylko o to, by Mina nie wyszła z więzienia. Kobieta planuje zemstę.

Istintobrass, reżyser filmu: Massimiliano Zanin (Włochy 2013), 94 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Dokument o ikonie włoskiego kina, mistrzu wyrafinowanego erotyzmu, twórcy ponad 30 filmów, reżyserze, scenarzyście, montażyście i aktorze – Tinto Brassie. Jego powiedzenie „Dupa jest zwierciadłem duszy” to nie tylko dowcip, ale poetycka synteza etycznego, estetycznego i filozoficznego poglądu, któremu był wierny. Radość życia – afirmacja Erosa nie Tanatosa – to jedyna możliwość, żeby być naprawdę wolnym. Twórca filmu przez ponad 10 lat pracował z Brassem jako asystent i scenarzysta.

Konsekwencje / Consequences / Silsile, reżyser filmu: Ozan Açiktan (Turcja 2014), 106 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Gorąca noc w Stambule. Miłość, zbrodnia i ich konsekwencje. Kierować się w życiu sercem czy rozumem? Ważniejsi jesteśmy my czy oni? Thriller i dramat o trudnych wyborach. Reżyser ukończył studia na wydziale operatorskim PWSFTviT w Łodzi i zasiada w Jury tegorocznego Konkursu 1-2.

Łagodna / Gentle / Diu Dang, reżyser filmu: Kiet Le-Van (Wietnam 2014), 101 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Historia oparta na opowiadaniu „Łagodna” Fiodora Dostojewskiego, przeniesiona z XIX-wiecznej Rosji do współczesnego Wietnamu. Thien czuwa przy zwłokach swojej młodej żony, która właśnie popełniła samobójstwo i wspomina historię ich znajomości.

Miłość od pierwszego wejrzenia / Love At First Fight / Les combattants, reżyser filmu: Thomas Cailley (Francja 2014), 98 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Dobrze wychowany i spokojny Arnaud zakochuje się w Madelaine, która jest jego całkowitym przeciwieństwem. Make love like war. Dowcipne spojrzenie na odwieczne pytanie – czy z dwóch różnych światów można zbudować jeden wspólny? Film uczestniczył w sekcji Quinzaine des réalisateurs w Cannes 2014 i otrzymał Nagrodę FIPRESCI.

Ostatnia piosenka przed wojną / The Last Song Before the War, reżyser filmu: Kiley Kraskouskas (USA, Mali 2012), 79 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Od 2001 roku, na północy Mali, na środku pustyni, w oazie Essakane, odbywał się Festival au Desert. To szczególne wydarzenie było symbolem pokoju. Po 12 latach sukcesów, odkąd separatyści z ludu Tuaregów oraz islamscy bojownicy przejęli kontrolę nad tym regionem, pustynny festiwal został zawieszony.

Party Girl, reżyser filmu: Marie Amachoukeli, Claire Burger, Samuel Theis (Francja 2014), 95 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
60-letnia Angelique pracuje jako hostessa w barze nocnego klubu. Pojawia się szansa ustatkowania. Czy kobieta z niej skorzysta? Niezwykle realistyczny portret wolnej kobiety, która wybrała życie na marginesie zasad obowiązujących w tradycyjnym społeczeństwie. Film otrzymał Złotą Kamerę i Zespołową Nagrodę w sekcji Un Certain Regard na festiwalu w Cannes 2014.

Patriota / A Patriotic Man / Isänmaallinen mies, reżyser filmu: Arto Halonen (Finlandia 2014), 97 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Finlandia lat 70-tych. Bezrobotny mężczyzna po pięćdziesiątce dowiaduje się, że jego krew ma ekstremalnie wysoki poziom hemoglobiny. Wkrótce stanie się on dostawcą do nielegalnych transfuzji dla fińskich narciarzy. Komedia czerpiąca z będących tajemnicą poliszynela praktyk dopingowych w państwach bloku wschodniego.

Paluszek / The Pinkie / Samayou koyubi, reżyser filmu: Lisa Takeba (Japonia 2013), 65 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Momoko kocha się w Ryosuke do szaleństwa. Robi sobie nawet operację plastyczną, by trafić w jego gust. Bez rezultatu. W końcu dziwnym trafem do dziewczyny trafia odcięty palec Ryosuke, który posłuży jej do sklonowania ukochanego. To tylko początek zwariowanej historii w stylu typowej dla Japonii mangi i anime, pełnej absurdów i zaskakujących zwrotów akcji. Zakręcona mieszanka czarnego humoru, magii, science fiction, horroru, gore, filmów kung-fu i kina gangsterskiego.

Pilot / Remote Control  / Shuvuukhai, reżyser filmu: Byamba Sakhya (Mongolia 2013), 90 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Młody chłopak Tsog sprzedaje mleko w Ułan Bator i mieszka na dachu apartamentowca. Jego obsesją jest obserwowanie mieszkającej na ostatnim piętrze samotnej Anu. Chłopak włącza ją do świata swojej wyobraźni. Wkrótce fantazje i rzeczywistość spotkają się. Poetycka opowieść o marzeniach i zmianach jakie przynoszą, a wszystko na tle przemian w Mongolii.

Przedszkolanka / The Kindergarten Teacher / Haganenet, reżyser filmu: Nadav Lapid (Izrael, Francja 2014), 120 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Nira jest przedszkolanką. Pewnego dnia słyszy kilka linijek wiersza wyrecytowanego przez 5-letniego Yoava. Okazuje się, że chłopiec sam go napisał i co więcej, napisał też wiele innych wierszy. Oczarowana Nira postanawia za wszelką cenę ochronić wyjątkową wrażliwość i talent małego poety. Film ma wymiar autobiograficzny, a reżyser wykorzystał w filmie swoje wiersze, które pisał we wczesnym dzieciństwie. Poprzedni fabularny film reżysera pt. „Policjant” uczestniczył w Konkursie Międzynarodowym 27. WFF.

Rozkaz: zapomnieć / Ordered To Forget / Prikazano zabyt’, reżyser filmu: Hussein Erkenov (Rosja 2014), 86 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Kontrowersyjny film oparty na prawdziwych wydarzeniach z roku 1944, kiedy Stalin rozpoczął masowe wysiedlenia narodu czeczeńskiego i inguskiego. Rosyjskie Ministerstwo Kultury oficjalnie uznało film za antyrosyjski i oskarżyło reżysera o fałszowanie historii i podżeganie do nienawiści na tle etnicznym.

W sprawie Susan Sontag / Regarding Susan Sontag, reżyser filmu: Nancy Kates (USA 2014), 101 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Intymny portret Susan Sontag – jednej z najbardziej wpływowej i prowokacyjnych myślicielek XX wieku. Całkowicie oddana swojej karierze, stała się literacką, polityczną i feministyczną ikoną swego pokolenia. Cytaty z jej twórczości czyta znana amerykańska aktorka Patricia Clarkson. Film miał światową premierę na Tribeca Film Festival w Nowym Jorku. Poprzednie filmy dokumentalistki były pokazywane na najważniejszych amerykańskich festiwalach kina niezależnego – Sundance czy South by Southwest.

Wierszyki dla młodych pożeraczy / Rhymes for Young Ghouls, reżyser filmu: Jeff Barnaby (Kanada 2013), 88 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Rok 1976, rezerwat Mi’kmaq. Aila, nastolatka, jak każde indiańskie dziecko poniżej 18 roku życia musi chodzić do miejscowej szkoły, która z powodu panującej tam przemocy oraz zaostrzonej dyscypliny przypomina bardziej więzienie. Wkrótce stanie przed wyborem: uciekać albo walczyć. Ale żaden Mi’kmaq nie ucieka… Urodzony w rezerwacie Indian Mi’kmaq reżyser, opowiada historię rdzennych mieszkańców Kanady, zepchniętych na margines przez państwo. Film zdobył szereg nagród i nominacji na amerykańskich festiwalach w Vancouver i Seattle.

Villa Touma, reżyser filmu: Suha Arraf (2014), 85 minut na 30. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Rok 1967 w mieście Ramallah. Trzy niezamężne siostry, chrześcijańskie arystokratki znajdują sobie cel, by zapomnieć o okupacji Palestyny przez Izrael. Chcą wydać swoją 18-letnią bratanicę za mąż za odpowiedniego kandydata. „Vila Touma” to pełnometrażowy debiut reżyserski scenarzystki pokazywanego na 24.WFF, nagrodzonego przez publiczność Berlinale i San Sebastian „Drzewa cytrynowego” Erana Riklisa.